دوش جام وصل جانان خورده ام از امامی هروی غزل 13

1 دوش جام وصل جانان خورده ام باده ها از ساغر جان خورده ام

2 جای آنست ار نگنجم در جهان ز آنکه جام از دست جانان خورده ام

3 جان همی نازد ز لفظ عذب من از پی آن کاب حیوان خورده ام

4 با لب و دندان آن آب حیات کاندُه عشقش فراوان خورده ام

5 غیرت لؤلؤی لالا دیده ام طیره لعل بدخشان خورده ام

6 خون دل بسیار خوردم تا بدوش تا نه پنداری که آسان خورده ام

7 بی امامی جام مالا مال او واله و مدهوش و حیران خورده ام