بودم صنما چو رفته هوشان همه شب از مسعود سعد سلمان رباعی 30

1 دوش در روی گنبد خضرا مانده بود این دو چشم من عمدا

2 لون انفاس داشت پشت زمین رنگ زنگار داشت روی هوا

1 شاها بنای ملک به تو استوار باد در دست جاه تو ز بقا دستوار باد

2 مسعود شاه نامی و تا سعد کوکب است با طالع تو کوکب مسعود یار باد