از لب و زلف او نشان جستم و از کمال خجندی غزل 684

1 از لب و زلف او نشان جستم و باز یافتم آب حیات خوردم و عمر دراز یافتم

2 سر خداست نقطه ان دهن و در آن سخن واقف سر غیب را محرم راز یافتم

3 راهروان کعبه گو بر پی من نهید پی کز سر کوی او رهی سوی حجاز یافتم

4 جنت نسیه زاهدا تو به نماز یافتی دولت وصل نقد را من به نیاز یافتم

5 چون به نظاره آمدم روز شکار دلبران دام دل سبکتکین زلف ایاز یافتم

6 نی توبه بندگان خود جور و ستم کنی و بس جمله شهان حسن را بنده نواز یافتم

7 بر سر کوی دلبران بود کمال گم شده گرد در تو اش طلب کردم و باز یافتم