1 سالها بودم ز عشق گل بدرد با دو چشم پر زخون و روی زرد

2 خوش وصالی بُد رخ این باغبان تا چه آمد بر سرش از گرم و سرد

3 برد محبوب مرا از گلستان با دو چشم پر ز خون و روی زرد

4 بعد از این خاک سر کویش بیار بار او بر چشم ما کن همچو گرد

5 چون نکردم شکر ایام وصال پیش آمد باز این دوران بدرد

6 ای دل غمدیده با دوران بساز یا برو طومار دعوی در نورد

7 ناله کردن تا چه بگشاید مرا این زمان از باغبان باید مرا

8 رفت بلبل از پی گل تا بشهر تا چه می‌آید بروی گل ز دهر

9 دید سوراخی درو گل ریخته آتشی در زیر آن انگیخته

10 آبروی گل از آنجا می‌چکید این غزل می‌گفت بلبل می‌شنید