حیران شده ام که میل جان با تن چیست از جامی رباعی 133

1 شاه چون دایه گرفت ابسال را شاه چون دایه گرفت ابسال را

2 آورد در دامن احسان خویش پرورد از رشحه پستان خویش

1 زنده دلی از صف افسردگان رفت به همسایگی مردگان

2 پشت ملامت به عمارات کرد روی ارادت به مزارات کرد

1 می پرستی رو به راه توبه کرد وز گنه جا در پناه توبه کرد

2 یافت از توبه مقامات بلند وآمدش صید ولایت در کمند