شده ام خاک سر کوی تو از جهان ملک خاتون غزل 1395

1 شده ام خاک سر کوی تو ای سرو سهی چه شود گر قدمی بر سر خاکم بنهی

2 ای صدت بسته بی دل به کمند سر زلف ای هزاران چو من خسته سرگشته رهی

3 حلقه دام بلاییست سر زلفینش ای دل غمزده مشکل تو ز دامش برهی

4 یا بده کام من خسته دل سرگردان یا بکش یکسره تا از غم [ما] باز رهی

5 روز محشر چو سر از خاک لحد بردارم دامنت گیرم اگر کام دل ما ندهی

6 من اگر بد کنم و دوست مکافات کند پس چه باشد به جهان فرق بزرگی و کِهی

7 چون سر زلف بتان جان دلم شوریدست ای دل غمزده از جور جهان چون برهی