بما پیداست حسن طلعت ذات از اسیری لاهیجی غزل 77

1 بما پیداست حسن طلعت ذات صفات و ذات را مائیم مرآت

2 بیا نور تجلی بین ز موسی که موسی میرسد از طور و میقات

3 بتحقیق و یقین دیدم رخ دوست گذشتم از همه تقلید و طامات

4 دو عالم یار و غیر او خیالست مشو جانا گرفتار خیالات

5 بعالم مهر رویش گشت تابان نماید پرتو حسنش ز ذرات

6 میان عاشق و معشوق وصلست مگو زاهد ز هجران این خرافات

7 عصا برکف مرو این ره چو کوران چو حق ظاهر چه محتاجی به آیات

8 سخن ز آفات راه عشق کم گو که راه عاشقان را نیست آفات

9 چنان مست لقای اوست عاشق که نه حالات داند نه مقامات

10 شدم آخر حریف شاهد و می بیمن دولت پیر خرابات

11 ز ما اسرار عرفان جوی و تحقیق مپرس از ما اسیری از کرامات