1 گیرم فلکت قرین آمال شود چون بحر که از حباب پامال شود

2 هرگاه پدر به طفل کشتی گیرد خود می‌افتد که طفل خوشحال شود

1 از پریشانی اگر حاصل شود کامم رواست در خم زلفت دلم را شانه محراب دعاست

2 گرچه دست کوتهم بیگانه است از گردنت همتی دارم که با سرو بلندت آشناست

1 خانه‌ام نیمی خراب از گریه نیمی پرگل است همنشینم جغد از یک سو، ز یک سو بلبل است

2 نکته‌ای تا کرده از سیرابی زلفش رقم از رطوبت خامه‌ام گویی که شاخ سنبل است