وقتست که بر من ای نسیم از نشاط اصفهانی رباعی 72

1 دادم بغمت شادی این هر دو جهان را گر عشق نباشد که کشد بار گران را

2 در روی تو بگشود نظر آنکه فروبست از کار جهان دست و دل و چشم و زبان را

1 این چه دشت است که سرتاسر آن گردی نیست که بر او دیده ی خونین و رخ زردی نیست

2 خرم آن کس که برویش ز رهت گردی هست وانکه بر دل، دگر از هیچ رهش گردی نیست

1 عالمی در شادی و ما را غم است این غم ما از برای عالم است

2 چشم غیرت بین ما را نور نیست هر کجا سوریست آنجا ماتم است