وقتست که گل از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 388

1 گل زرشک تو پیرهن بدرد روی تو پرده بر سمن بدرد

2 چون زند غمزۀ تو دست به تیغ زهرۀ مهر تیغ زن بدرد

1 دل من ز اندوه ننگی ندارد چو داند که شادی درنگی ندارد

2 نیالوده از خون جانم زمانه همه تر کش غم خدنگی ندارد

1 ای ز روی تو آب بر آتش دل ریشم متاب بر آتش

2 ای زرشک خط تو چون خط تو جگر مشک ناب بر آتش