وقت آنست که دلبر ز جفا از جهان ملک خاتون غزل 695

1 وقت آنست که دلبر ز جفا باز آید با من خسته دل سوخته دمساز آید

2 بلبل دلشده نالان ز زمستان فراق شد بهاران که دگر باره به آواز آید

3 رونق باغ و گلستان نبود بی رخ تو مگر از سایه شمشاد تو با ساز آید

4 مرغ جانم شده پا بست بدام سر زلف گل رویت چو نمایند به آواز آید

5 دل ما همچو کبوتر بچه سرگردان در هوای غمت ای دوست به پرواز آید

6 دلبری کاو ز بر ما ز سر ناز برفت گاه آن نیست که از راه وفا باز آید

7 سرو ناز قدت ای دوست به بستان جهان بادها می رسدش زان ز سر ناز آید