1 وقتست که باغ را به بار آید گل وز سرو قد تو در کنار آید گل
2 با خار فراق حالیا می سازیم دانیم یقین کز پی خار آید گل
1 دل رفت از بر من و زلفش مقام ساخت چون موم از آتش رخ او بین که چون گداخت
2 نرّاد ده هزار درین عرصه که منم دیدی که عشق روی تو با من چه مهره باخت
1 کسی که شمع جمال تو در نظر دارد ز آتش دل پروانه کی خبر دارد
2 ز مرهمش نبود سود دردمندی را که زخم تیغ رقیب تو در جگر دارد
1 ای افتخار نام نبوّت به نام تو افزوده حشمت رسل از احتشام تو
2 تفضیل مکّه بر همه گیتی ز فضل تو تعظیم کعبه از شرف احترام تو
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به