وقت سحرش چو از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 170

1 گل زرشک تو پیرهن بدرد روی تو پرده بر سمن بدرد

2 چون زند غمزۀ تو دست به تیغ زهرۀ مهر تیغ زن بدرد

1 هر که چون روی تو رویی دارد سر بسر راحت دنیی دارد

2 هر که دارد دهن و زلف و خطت کوثر و سدره و طوبی دارد

1 مژده ایدل که یار باز آمد ترک چابک سوار باز آمد

2 غمزۀ او نیم مست برفت با هزاران خمار باز آمد