تنگ شکرست این دهن از ابن یمین فریومدی غزل 297

1 تنگ شکرست این دهن ایجان که تو داری رشک قمرست این رخ رخشان که تو داری

2 یکلحظه دل اندر بر من جمع نباشد ز آشوب سر زلف پریشان که تو داری

3 در حسن توئی یوسف و این طرفه که ما را دل بسته آنچاه زنخدان که تو داری

4 عناب فتادست ز بادام دو چشمم تا دیده ام آن پسته خندان که تو داری

5 افسون تب عشق من ار نیست بگو چیست بر گرد شکر آنخط خوش خوان که تو داری

6 تا صورت از اینسان که ترا هست بخوبی نا خوب بود سیرت از اینسان که تو داری

7 گر دست دهد ابن یمین را که بجانی بوسی خورد از لعل در افشان که تو داری

8 جان در سر سودا کند و باک ندارد یکدم پی آن بوسه ارزان که تو داری