1 این همان دشت و من خسته همان نخجیرم که فکندی و گذشتی چو زدی با تیرم

2 بی‌تو ای دوست به من جای ملامت نبود که فزونست ز اندازه همی تقصیرم

3 پای تدبیر من از کعبه و از دیر برید تا کجا باز دگر سیر دهد تدبیرم

4 دور از کوی تو، بی‌سلسلهٔ موی تو، من کودک جمعه و دیوانهٔ بی‌زنجیرم