1 ماه عیدست این ندانم یا خم ابروی دوست روز نوروزست تابان در جهان یا روی دوست

2 آفتاب از روی چون مهرش مثالی روشنست لیک طغرائی ندارد چون خم ابروی دوست

3 صبحدم نرگس چو چشم از خواب مستی برگشاد نسخه ئی دیدم سقیم از غمزه جادوی دوست

4 آتش دلرا دهد تسکین چو آب زندگی هر غباری کآورد باد صبا از کوی دوست

5 هر کسی را هست میلی سوی مطلوبی دگر عابدانرا سوی خلد و عاشقانرا سوی دوست

6 عقل ناصح پیشه را در حلقه دیوانگان میکشد پیوسته زنجیر و شکنج موی دوست

7 گشت سرگردان دلم چون گوی در میدان عشق بسکه در چوگان کشیدش حلقه گیسوی دوست

8 قد چون تیرم ز بار غم کمان آسا شدست بی گمان خواهد شکست از قوت بازوی دوست

9 ترکتاز غمزه گر ابن یمین را بس نبود در فزود اکنون تطاول طره هندوی دوست