مه روزه است بیا ساز ریا از آشفتهٔ شیرازی غزل 781

1 مه روزه است بیا ساز ریا برگیریم گوشه مسجد و سجاد و منبر گیریم

2 یازده ماه دیگر معتکف دیر شدیم جای در کعبه در این ماه بکیفر گیریم

3 جام بگذار و سبو ترک صبوحی برگو با لب خشکی لبی از لب ساغر گیریم

4 پند واعظ شنویم و سوی زاهد گرویم عوض بربط و دف سبحه و دفتر گیریم

5 جامه اسپید و عصا بر کف و دستار بسر سبحه در مشت و بلب ذکر مکرر گیریم

6 مصحفی هیکل و آئیم بصف بهر نماز بگذاریم ادا نافله از سر گیریم

7 ذکر تهلیلی و تکبیر و مکبر شنویم گوش از بانگ نی و بربط و مزمز گیریم

8 گرچه این جمله اعمال ریا آلود است همه ریزیم در آب و ره دیگر گیریم

9 دست بر دامن حیدر بزنیم از سر صدق جام فردا زکف ساقی کوثر گیریم

10 روی از مسجد و میخانه مپیچ آشفته تا مراد دو جهان را هم از این در گیریم