1 ایام بهار است و گلی در چمنم نیست عشرت همه جا هست، در آنجا که منم نیست

2 آتش به بساط افکندم گرمی آهی غیر از پر پروانه گل انجمنم نیست

3 در کشور ما حادثه را دست دراز است شادم که به غربت خبری از وطنم نیست

4 بر روی کسی در مگشا خانه ی خود را صدبار اگر دوست بگوید که منم، نیست!

5 اعضای من از داغ تو با مهر و نشان است هر عضو که بی داغ تو باشد ز تنم نیست

6 آشفته بیان همچو سلیمم، اگر احباب دارند سخن بر سخن من، سخنم نیست