آمد بهار و ابر هوادار ما از سلیم تهرانی غزل 121

1 آمد بهار و ابر هوادار ما شده ست تا رفته می ز شیشه به ساغر، هوا شده ست

2 بلبل سواد خوان گلستان شد و هنوز قمری همین به حرف الف آشنا شده ست

3 دشوار بود عزم فلک پیش ازین، ولی آسان به دور ما چو ره آسیا شده ست

4 خون می چکد ز ناله ی بی اختیار او مرغ چمن ز دامگه آیا رها شده ست؟

5 عشقم سلیم می برد از ورطه برکنار طوفان درین محیط، مرا ناخدا شده ست