آن را که در فراق صبوری میسرست
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 آن را که در فراق صبوری میسرست عشقش همیشه بر هوس دل مقدر است
2 در عشق سوز باید و با سوز درد دل آری هوس نه عشق بود کار دیگرست
3 عشق مجاز را ز حقیقت توان شناخت آواز نوحه‌گر نه چو فریاد مادرست
4 آه از دلی که جان گرامی به عشق داد با جان رفته آتش سوداش در برست
5 می‌سوزد و هنوز همان عاشق است زار می‌میرد و هنوز همان مهرپرورست
دیدگاه‌ها **