از شرم رخ تو گل ز کار افتاده از ملک خاتون رباعی 284

1 ای دیده گشته در غم هجر تو چون شراب وای دل بر آتش غم عشقت شده کباب

2 ای سرو راستی که قدی خوش کشیده ای در بوستان عشق سر از سوی ما متاب

1 صنما سنگ دلا سرو قدا مه رویا دلبرا حور وشا لاله رخا گل بویا

2 شیوه از چشم تو آموخت مگر نرگس مست روشنی از تو ربودست مه و خور گویا

1 در این زمانه ی دون نیست حق دید و شناخت ولی چه چاره توان، با زمانه باید ساخت

2 درین زمانه ی بیگانه خوی می بینم هر آشنا که مرا دید خود مرا نشناخت