این عالم ما که بی نظیر افتاده از سعیدا رباعی 135

این عالم ما که بی نظیر افتاده

1 این عالم ما که بی نظیر افتاده هر سو طفل و جوان و پیر افتاده

2 با پنجهٔ تقدیر در این جسم نحیف جان چون موی است در خمیر افتاده

عکس نوشته
کامنت
comment