زلف تو که نیست در درازی همتاش از کمال‌الدین رباعی 493
1 زلف تو که نیست در درازی همتاش بگذشت ز حد سیاه کاری باماش
2 دارد سر آن که سر زمن بر تابد ور چون قد تو سیم کنم هم بالایش
1 زلف تو که نیست در درازی همتاش بگذشت ز حد سیاه کاری باماش
2 دارد سر آن که سر زمن بر تابد ور چون قد تو سیم کنم هم بالایش
