آنی تو که نیست در دعای تو ریا از قدسی مشهدی رباعی 1

1 دستم ز جام عکس می لاله‌گون گرفت گل چیدم آنقدر که کفم رنگ خون گرفت

2 ممنون دُرد و صاف حریفان نمی‌شود چون نرگس آنکه ساغر خالی، شگون گرفت

1 منشور خدمت تو رقم شد به نام ما افکند سایه مرغ سعادت به بام ما

2 خوش بر مراد هر دو جهان دست یافتیم کامش برآید آنکه برآورد کام ما

1 چو نمی‌کنی نگاهی به ستم مران خدا را نکنی اگر نوازش مشکن دل گدا را

2 همه حیرتم که هرگز چو نبوده آشنایی به جهان که گفته چند این سخنان آشنا را