نیست مسموع آنکه گفتی با از کمال خجندی غزل 270

1 نیست مسموع آنکه گفتی با تو ما را جنگ نیست در پرت دل هست اگر در آستینت سنگ نیست

2 صبر باید کردنم بر اشک سرخ و روی زرد چون ز باغ وصل گلرویان جز اینم رنگ نیست

3 با غم رویت خوشم در محنت آباد جهان از هوای گل قفس بر عندلیبان تنگ نیست

4 سهل باشد پیش آن عارض خط زنگاریش آب چون بی نیرگی و آینه بی رنگ نیست

5 می کنند بر نه فلک آهنگ رفتن ناله ام در میان پرده ها زین تیزتر آهنگ نیست

6 ای که ترک مجلس رندان کئی آئی بوعظ گرنصیحت بشنوی خوشتر ز بانگ چنگ نیست

7 آن دهان تنگ پنگر پرز گفتار کمال آنکه باشد قند مصرش زین شکر در ننگ نیست