1 یکی دیوانه بودی بر سر راه نشسته بر سر خاکستر آنگاه

2 زمانی اشک چون گوهر فشاندی زمای نیز خاکستر فشاندی

1 گفتم که «هزار رونق افزون گیری گر تو کم یک شکر هم اکنون گیری»

2 گفتا: «شکر از لبم گرفتی بیرون» یا رب که چگونه جست بیرون گیری

1 آنکه چندین نقش ازو برخاسته است یارب او در پرده چون آراسته است

2 چون ز پرده دم به دم می تافته است هر دو عالم دم به دم می‌کاسته است

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند