گر نیست جام گلگون، خوش از هلالی جغتایی غزل 366

1 گر نیست جام گلگون، خوش نیست دور لاله بی می چه نشأئه خیزد؟ از دیدن پیاله

2 من نوح روزگارم، از گریه غرق توفان کو همدمی که گویم درد هزار ساله؟

3 تا کی بناز و شوخی لب را گزی بدندان؟ گل برگ نازکت را آزرده ساخت ژاله

4 قتل رقیب خود را با من حواله کردی از دست من چه آید؟ هم با خدا حواله!

5 بر صفحه دل من ذکر می است و شاهد عقد محبت آمد مضمون این پیاله

6 غمدیده ای، که خواند شرح غم هلالی از خون دیده خود رنگین کند رساله