1 آن نه نقشی‌ست که در خاطر نقاش آید فرخ آن چشم که بر طلعت زیباش آید

2 گر به چشم خوش او در نگرد مستوری زهد بگذارد و در شیوه اوباش آید

3 حسن بسیار بود لیک زمان‌ها باید تا یکی از همه خوبان به جهان فاش آید

4 چیست برگ گل رعنا که به رویش ماند سرو خود کیست که در معرض بالاش آید

5 وصف آن لعل گهر‌پوش کسی را زیبد که زبانش گه تقریر گهر‌پاش آید

6 عشق ورزیدن از کار سراندازان است این نه کاریست که از مردم خوش‌باش آید

7 چون تمنای وصالی کند از دوست همام ای دریغا که جواب از لب او باش آید