خط نیست این به گرد گلت، از سلیم تهرانی غزل 265

1 خط نیست این به گرد گلت، سبزه ی تری ست این خط برای دعوی حسن تو محضری ست

2 از خضر، رهروان تو منت نمی کشند هر موج ریگ بادیه بر چشمه رهبری ست

3 ناموس برده پرده نشینان باغ را ای تاک، دختر تو چه محجوب دختری ست

4 بر رهگذار جلوه ات ای ابر نوبهار هر دانه بر زمین چمن، خاک بر سری ست

5 سر نیست ای حریف، وگرنه درین چمن هر لاله است تاجی و هر غنچه افسری ست

6 ای ناخدا، ز صحبت او احتراز کن طوفان ندیده ای که چه دیوانه ی تری ست

7 روزم سیاه گشته ز شوخی که هر زمان چون آفتاب گنجفه در دست دیگری ست

8 از بس چمن سلیم برافروخت از بهار هر غنچه ای به شاخ، درخشنده اختری ست