گوشه ای از بهر آسایش بجز از نشاط اصفهانی غزل 2

1 گوشه ای از بهر آسایش بجز میخانه نیست چاره ی رنج دو عالم غیر یک پیمانه نیست

2 آنکه می بیند به بند عشق و پندم میدهد گر چه من دیوانه ام، پیداست کو فرزانه نیست

3 آشنا دیدش نشاط از بسکه با بیگانگان میخورد خون زین غم اکنون تا چرا بیگانه نیست