لب عالم منم،چه لب؟لب لب از قاسم انوار غزل 37

1 لب عالم منم،چه لب؟لب لب منکر این سخن مباش، «فتب »

2 عقل و جانم ربود و حیران ساخت این بود شاق عشق ونشائه حب

3 گر به جائی رسیده ای،ای دل سخن از ماه گو، چه جای شهب؟

4 گر ترا آه آتشین باشد در دمی حاصلست رفع حجب

5 ذات او در احاطه ای چون نیست در گذر از نشان، مگو ز نصب

6 چون یقین شد که از یقین دوری در طریق یقین درآ، «فاطلب »

7 قاسمی، وارهان به دولت عشق یوسف جان ازین غیابه جب