آن کوه گذار آهوی از مسعود سعد سلمان رباعی 127

1 آن کوه گذار آهوی دشت نورد اندر تگ گرم شد به تگ بهر تو سرد

2 تیری که همیشه جگر شیران خورد آلوده به آهویی چرا باید کرد