صبح است فیض اگر طلبی از امیرعلیشیر نوایی غزل 261

1 صبح است فیض اگر طلبی ترک خواب کن تا چند مست خواب قدح پر شراب کن

2 ما را به شیشه می فکن و از عتاب و لطف نی سنگ خاره افکن و نی لعل ناب کن

3 مردم در انتظار تو ای عمر نازنین یکره بآمدن نه به رفتن شتاب کن

4 روزی مقدر است نگردد زیاد و کم گر تو وقار ورزی و گر اضطراب کن

5 ای مه ترا همی رسد از مستی و غرور خواهی به چرخ ناز و به انجم عتاب کن

6 فانی شب وصال میی بی حساب دار وانرا به ما به عمر مخلد حساب کن