1 چشمم گشوده است در فیض نوبهار از داغ، ریخته ست دلم طرح لاله زار

2 منت خدای راکه به عون عنایتش منت پذیر نیستم از خلق روزگار

1 آلودهای به خون من جان نثار دست کارم تمام تا نکنی بر مدار دست

2 باید نوازشی دل بی طاقت مرا گاهی بکش به سلسلهٔ تابدار دست

1 وفاپیشگان، دوستداران خدا را بگویید آن یار دیر آشنا را

2 که بیگانگی تا کی و چند، ظالم؟ چه شد مهربانی، چه آمد وفا را؟