صبح است و نوای بلبلی می از سلیم تهرانی رباعی 54

1 گل این باغ را ساغر ز می شام و سحر خالی‌ست چو بیند تاج خود را لاله، گوید جای سر خالی‌ست

2 به غیر از باد همچون سرو چیزی نیست در دستم همیشه کیسهٔ آزادگان چون جای زر خالی‌ست

1 مدعی کو تا چراغ محفلم بیند ترا غافل از راه آید و در منزلم بیند ترا

2 از ترحم سنگ را دل خون شود هر گه چو موج خنده زن بر گریه ی بی حاصلم بیند ترا

1 مزن به خون من ای پر عتاب، استغنا که می پرست نزد بر شراب، استغنا

2 دلی که در چمن محفل تو ره دارد زند به باغ چو مرغ کباب استغنا