1 مرا پیشه شعرست و در وقتها اثرها پدید آید از پیشهها
2 چو تیغ زبان اندر آرم ز کام کنم از هِژَبْران تهی بیشهها
3 ز تیغ زبان من آن کس که او نیارد به خاطر در اندیشهها
4 سرانجام داند که بر پای خود ز نابخردی میزند تیشهها
1 چگویم ازین روزگار مخادع چه آمد رهی را بروی از وقایع
2 بصد قرن یک شمه نتوان بیان کرد که از دور گردون چها گشت واقع
1 شکر این دولت که یارد گفت ز اهل روزگار کز کمینه بنده یاد آورد شاه کامکار
2 شهریار ملک پرور پادشاه دین پناه آنکه دین و ملک را باشد بذاتش افتخار
1 ای سایه خدای توئی همچو آفتاب با خاص و عام بر سر اظهار تربیت
2 گرد بسیط خاک فلک دورها بگشت قادر نیافت کس چو تو برکار تربیت