1 منم و میکده و مغبچه مست امشب هر دم از مستی او داده دل از دست امشب

2 چون پری هر نفس از جلوه مستانه او کرده چون اهل جنون نعره پیوست امشب

3 دست چون طره گهی بر ذقنت کرده دراز که چو گیسو شده زیر قدمش پست امشب

4 ممکنم نیست خلاصی ز دو زلفش که شدست دل بهر حلقه ازان سلسله پابست امشب

5 شمع آن چهره چو پروانه وجودم را سوخت تا نگویی اثر از هستی من هست امشب

6 بت ترسا میم از میکده چندان بنمود که دل شیفته از ننگ خودی رست امشب

7 هوش تا روز چرا رو ندهد فانی را این چنین کز کف آن مغبچه شد مست امشب