1 در عشق روانیست نه دعوی نه گواهی فرسوده دلی باید و آسوده نگاهی

2 دیدیم چو روی تو دگر هیچ ندیدیم بستیم نظر از همه عالم به نگاهی

3 از دوزخ عشقم مگر آرند عقوبت جز هستی من نیست مرا هیچ گناهی

4 در مرحله ی عشق بسی سال که بگذشت بر ما و دریغا نرسیدیم بماهی

5 تا باز چه آرد بسرم میبرد امروز باز این دل سر گشته مرا بر سر راهی

6 ما را بجز از بیکسی ای دوست کسی نیست آنرا که پناهی نبود هست پناهی