به ناز دل ز تو بردن خوش است خوش باشد از سعیدا غزل 274

1 به ناز دل ز تو بردن خوش است خوش باشد ز ما نیاز سپردن خوش است خوش باشد

2 شراب صبح که خورشید داغ نشئهٔ اوست قسم به روی تو خوردن خوش است خوش باشد

3 چنانچه با تو مرا زندگی [خوشایند] است به یاد وصل تو مردن خوش است خوش باشد

4 گذشتم از سر دنیا و آخرت هر دو که ترک غیر تو کردن خوش است خوش باشد

5 رقیب گرچه ضعیف است در نظر مگذار که مو ز دیده ستردن خوش است خوش باشد

6 به هر بهانه سعیدا در این فراق آباد نفس به ذکر شمردن خوش است خوش باشد