1 خوش است اگر ز تو ما را دل غمینی هست که عاقبت پی هر زهر انگبینی هست

2 ز زلف و روی تو تا عشقم آگهی درداد خبر نی‌ام که در آفاق کفر و دینی است

3 حدیث نافهٔ چین می‌کنند مردم شهر مگر که جز شکن طرهٔ تو چینی هست

4 به دیده تا نکشم خاک آستان تو را مرا به خون دل آلوده آستینی هست

5 آیا برید صبا چون رسی بدان وادی بگو به صاحب خرمن که خوشه‌چینی هست

6 نیاز می‌کشدم در گذرکه صنمی که زیر هر قدمش جان نازنینی هست

7 نشسته‌ام به سر راه ناوک‌اندازی بدین امید که پیکان دل‌نشینی هست

8 کمین گشاده به صید دلم کمان‌داری کزو کشیده کمانی به هر کمینی هست

9 فروغی از کف من برده آفتابی دل که در مجاورتش جعد عنبرینی هست