از حیا تا رنگ رخسارت از جویای تبریزی غزل 1003

1 از حیا تا رنگ رخسارت به پرواز آمده بر هوا خیل پری در جلوهٔ ناز آمده

2 برگهای نسترن از شوخی موج نسیم فوج ارواح است پنداری به پرواز آمده

3 جوش حیرت، عرض مطلب را چه رنگین کرده است موبموی پیکرم آیینهٔ راز آمده

4 گرد راهش ریخت در جیب هوا بوی بهار تکیه بر دوش رعونت با صدانداز آمده

5 یاد رنگین جلوه ای در سینه مستی می کند فوج طاووسی است هر آهم به پرواز آمده

6 همچو نی جویا به غیر از ناله دیگر دم نزد یک نفس لعل لبش با هر که دمساز آمده