1 از عاشقان حوالی آن خانه پر شده است دارالشفای عشق ز دیوانه پر شده است

2 از خود نگشته است به کس آشنا دلی راه وثاقش از پی بیگانه پر شده است

3 تاره به جام خانه چشمم فکند عکس این خانه از پری چو پری خانه پر شده است

4 از جرعه‌ای که ریخته ساقی به جام ما گش فلک ز نعرهٔ مستانه پر شده است

5 رگهای جانم از گرهٔ غم به ذکر هجر چون رشتهای سجه صد دانه پر شده است

6 عشاق را به دور تو از بادهٔ حیات قالب تهی فتاده و پیمانه پر شده است

7 گردد مگر به وصف تو مقبول اهل طبع دیوان محتشم که ز افسانه پر شده است