آن بدگهری که بد بود با نیکی از سعیدا رباعی 142

1 آنچه می دانی تو در باطن نهان اظهار ماست هر که می خواهد ببیند روی حق، دیدار ماست

2 پیش رندان باده چون از جوش افتد کامل است با ادافهمان عالم، خامشی گفتار ماست

1 عقل هندوی میفروش من است گل و مل پیشکار هوش من است

2 داغ گل دل کباب صهبا خون موسم برگ و عیش و نوش من است

1 ز عالمش چه خبر آن که او پریشان نیست ندیده لذت سر ما تنی که عریان نیست

2 سفال خانهٔ ما بشکند سر فغفور که مور کلبهٔ ما کمتر از سلیمان نیست