مرا ز خاک ره آن مه همیشه کم از کمال خجندی غزل 511

1 مرا ز خاک ره آن مه همیشه کم دارد بدین مشابه گدا را که محترم دارد

2 ز کیمیای حبانم نشان ده ای ره بین که چشمم آرزوی خاک آن قدم دارد

3 بیاد روی تو جامی که داردم ساقی هزار بار از آن جام به که جم دارد

4 دهان تنگ تو خواهد دلم مضایقه چیست به خسته ای که ز غم روی بر عدم دارد

5 رخت به چشم ز خط چون نگیردشت زنگار کسی که آینه جانی نهد که نم دارد

6 ز حیرته خط تو چون قلم بر انگشت فرشته ای که در انگشت ها قلم دارد

7 کمال بر سر کویت چرا رمد ز رقیب چر آهوی حرم است از سگی چه غم دارد