1 امشب شب آدینه و فردا رمضانست تن در ذوبان آمد و جان در طیرانست

2 بر بند ره لقمه و بگشا ره دیدار تن طالب نان آمد و جان طالب جانست

3 آن خواجه عزیزست و لطیفست و شریفست آزاده و حی نیست، که صید حدثانست

4 خرسند از آنست که بر سفره ارزاق هرچند که نانش نرسد، بر سر خوانست

5 من بنده شوقم، که براقیست سبک رو پروانه عشقست، ولی شمع جهانست

6 چون جمله تویی، غیر تو کس نیست بتحقیق هر جان که شناسا شود این جا همه دانست

7 رعنایی تو چشم ترا کور ابد کرد رو وسمه خر، ای دوست، که این سرمه گرانست

8 کوری تو شد مانع راه تو وگرنه چون ماه شب چارده آن دوست عیانست

9 گر زانکه شراب از خم توحید کنی نوش در دیر جهان قاسم ما پیر مغانست