پیش ما قصه شوقست و شهودست از قاسم انوار غزل 383

1 پیش ما قصه شوقست و شهودست و حضور در نهان خانه وحدت همه نورست و سرور

2 بر سر راه تولا همه شادی و طرب در بیابان تمنا همه حسبان و غرور

3 شادمانم که بکوی تو گذر خواهم کرد ترسم از عشق که گوید که: ازین درگه دور!

4 بس عجب مانده ام، ای جان و جهان، در صفتت که تو کان نمکی وز تو جهانی در شور

5 چه عجب باشد اگر صید تو گردد دلها؟ عشق چون باز نجیب آمد و جانها عصفور

6 خوش «انالحق » گو و بر دار سلامت بر شو چون کشیدی تو ازین جام شراب منصور

7 قاسم از جام تو مستست و خراب افتادست که بهش باز نیاید بگه نغمه صور