1 گلگونهٔ بهار است خوناب دیدهٔ من گل در خزان ندارد رنگ پریدهٔ من

2 حیرتگه نگاهم، آیینه دار لیلی ست مجنون وادی اوست هوش رمیدهٔ من

3 عشق تو خرمی داد، گلگشت خاطرم را سرو چمن طراز است، آه کشیدهٔ من

4 پرواز ناتوانی، غیر از تپیدنی نیست دام و قفس نخواهد بال بریده ی من

5 تو در جفا حریصی، من در وفا تمامم زیبد به دامن تو، خون چکیدهٔ من

6 نومیدی است پایان، شام غم حزین را از دیدهٔ سفید است، صبح دمیدهٔ من