جهانی بی سر و بی پای از جهان ملک خاتون غزل 180

1 جهانی بی سر و بی پای عشقست میان غوطه ی دریای عشقست

2 چو بلبل در سرابستان مهرش زبان جان ما گویای عشقست

3 گه و بی گه دل من در تکاپوی ز جان ای جان من جویای عشقست

4 خیاط عشق یارم جامه ی جان بُریده نیک بر بالای عشقست

5 دماغ جان من از بوی زلفش همیشه سر به سر سودای عشقست

6 دو چشمش دست بر یغما برآورد به عالم غارت و یغمای عشقست

7 شدم سودایی عشق جمالت خوشا آنکس که او رسوای عشقست