صحبت بار بهشتی ست پر از ناز از کمال خجندی غزل 752

1 صحبت بار بهشتی ست پر از ناز و نعیم ای خوش آندم که بما آید از آن روضه نسیم

2 حور چشم سیهش خواند به از نرگس و گفت نتوان خواند ازین به که سوادیست سقیم

3 نیست خاک در او خالی از آمد شد اشک رونهاد سایل افتاده بدرگاه کریم

4 میکنم بام و در دیده بخون مژه نقش تا شوی ار پی نظاره در آن گوشه مقیم

5 یک دلی دارم و خواهد ز من آن غمزه و خال تیغ هندیست چو در پیش تو سازش به دو نیم

6 دیده نقش دهنت دل به رخت فال گشاد بی ملامت کشد از عشق تو چون آبد میم

7 بر قدمهای تو خواهد که زند بوسه کمال باز بنما قدمی خاصه به مشتاق قدیم