1 کم عیالی سعادتیست که مرد نرود جز برای خویش بدان

2 مرد رد نیز بند تخته و غل جز عیال گران مدان به جهان

3 گرچه مردانگی به جهد کند نتواند شد از میان به کران

4 در کواکب نگاه کن به شگفت تا ببینی دلیل این به عیان

5 ماه تنهاست زین سبب شب و روز می‌کند گرد آسمان جولان

6 گاه باشد به شرق و گاه به غرب گاه در حوت و گاه در سرطان

7 نعش مسکین که دختران دارد لاجرم والهست و سرگردان

8 نه طلوعست مر ورا نه غروب صعب کاریست این عیال گران